Ayçiçekleri

Ayçiçekleri beni çok etkilemiştir.Sanırım, doğaya ilgi duyan herkesi de etkilemiş ve etkilemektedir.Resim yapan birçok kişi, ayçiçeklerinin resmini yapmıştır.En güzelleri şüphesiz Van Gogh'a aittir.
Her bitki güneşten, ışıktan az çok etkilenir.Ama  ayçiçeği için güneş/ ışık/ aydınlık olmazsa olmazdır.O güneşe/ aydınlığa sevdalıdır.Güneşin hasretine bir geceliğine bile katlanamaz.Her sabah, daha güneş doğmadan yönünü doğuya çevirir.Güneşin yollarını gözlemeğe başlar.Heyecanla, onun ufukta görünmesini bekler.Güneşin doğuşu ile beraber, ona odaklanır,gözlerini kırpmadan, hiç yorulmadan bütün gün  onu takibeder.Bu arada ,rüzgar kendisini rahatsız bile etse; ona da aldırmaz.Kafasını başka yere çevirmez.Güneş batıya ulaştığında ,ayçiçeğinin de yönü batıyadır.Güneş ,ufuk çizgisine doğru inerken; ayçiçeğinin de boynu bükülür, başı eğilir.Bütün keyfi kaçar.O ışıklı yüzü hüzne bürünür.Çünkü artık loşluk,karanlık, hüzün zamanı başlamıştır.Umut artık, sabahtadır, aydınlıktadır.

Bu ışık aşığı,aydınlık aşığı çiçekten öğreneceğimiz şeyler var..